به یک پلک تو می‌بخشم تمام روز و شب‌ها را
                                                                که تسکین می‌دهد چشمت غم جانسوز تب‌ها را
                                   بخوان! با لهجه‌ات حسّی عجیب و مشترک دارم
فضا را یک ‌نفس پُر کن به هم نگذار لب‌ها را
                                                               به دست آور دل من را چه کارت با دلِ مردم!
... .....
تو واجب را به جا آور رها کن مستحب‌ها را
                                   دلیلِ دل‌خوشی‌هایم! چه بُغرنج است دنیایم!
                                                               چرا باید چنین باشد؟... نمی‌فهمم سبب‌ها را....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: